Veterinary News: Advances yn aviaire grypûndersyk

Nijs 01

Earste deteksje fan H4N6 subtype fan aviaire grypfirus yn mallard ducks (Anas platyrhynchos) yn Israel

Avishai Lublin, Nikki Thie, Irina Shkoda, Luba Simanov, Gila Kahila Bar-Gal, Yigal Farnoushi, Roni King, Wayne M Getz, Pauline L Kamath, Rauri CK Bowie, Ran Nathan

PMID:35687561;DOI:10.1111/tbed.14610

Avian influenza firus (AIV) foarmet in serieuze bedriging foar bisten en minsklike sûnens wrâldwiid. As wylde wetterfûgels AIV wrâldwiid oerbringe, is it ûndersykjen fan de prevalens fan AIV yn wylde populaasjes kritysk foar it begripen fan patogenetransmission en it foarsizzen fan sykte-útbrekken yn húsdieren en minsken. Yn dizze stúdzje waard H4N6 subtype AIV foar it earst isolearre út fekale monsters fan wylde griene einen (Anas platyrhynchos) yn Israel. fylogenetyske resultaten fan 'e HA- en NA-genen suggerearje dat dizze stam nau besibbe is oan Jeropeeske en Aziatyske isolaten. Om't Israel lâns de Mid-Arktysk-Afrikaanske trekrûte leit, wurdt oannommen dat de stam wierskynlik yntrodusearre is troch trekfûgels. Fylogenetyske analyze fan 'e ynterne genen fan' e isolaat (PB1, PB2, PA, NP, M en NS) die bliken in hege mjitte fan fylogenetyske relaasje mei oare AIV-subtypen, wat suggerearret dat in eardere rekombinaasje-evenemint yn dit isolaat bard wie. Dit H4N6-subtype fan AIV hat in hege rekombinaasjefrekwinsje, kin sûne bargen ynfektearje en minsklike receptors bine, en kin zoonotyske sykte yn 'e takomst feroarsaakje.

Nijs 02

Oersjoch fan aviaire gryp yn 'e EU, maart-juny 2022

Jeropeeske Autoriteit foar Voedselfeiligens, Jeropeesk Sintrum foar Disease Prevention and Control, European Union Reference Laboratory for Avian Influenza

PMID：35949938；PMCID：PMC9356771；DOI:10.2903/j.efsa.2022.7415

Yn 2021-2022 wie heechpatogene avian influenza (HPAI) de meast serieuze epidemy yn Jeropa, mei 2,398 aviêre útbraken yn 36 Jeropeeske lannen dy't resultearre yn 46 miljoen fûgels dy't útmakke waarden. tusken 16 maart en 10 juny 2022 waarden yn totaal 28 EU/EER-lannen en it Feriene Keninkryk 1 182 stammen fan heechpatogene avian influenza firus (HPAIV) isolearre út plomfee (750 gefallen), wylde dieren (410 gefallen) en finzen fûgels (22) gefallen). Yn 'e perioade ûnder beoardieling wiene 86% fan plomfee-útbraken te tankjen oan HPAIV-oerdracht, mei Frankryk foar 68% fan' e totale plomfee-útbrekken, Hongarije foar 24% en de oare troffen lannen foar minder dan 2% elk. Dútslân hie it heechste oantal útbraken yn wylde fûgels (158 gefallen), folge troch Nederlân (98 gefallen) en it Feriene Keninkryk (48 gefallen).

De resultaten fan genetyske analyzes suggerearje dat de HPAIV op it stuit endemysk yn Europa benammen hearre ta spektrum 2.3.4 b. Sûnt it lêste rapport binne fjouwer H5N6, twa H9N2 en twa H3N8 minsklike ynfeksjes rapporteare yn Sina en ien H5N1 minsklike ynfeksje is rapportearre yn 'e FS. It risiko fan ynfeksje waard beoardiele as leech foar de algemiene befolking en leech oant matig foar beropsûnderstelde populaasjes yn 'e EU / EER.

 nijs 03

Mutaasjes by residuen 127, 183 en 212 op it HA-gen beynfloedzje

Antigenisiteit, replikaasje en patogenisiteit fan H9N2 avian influenza firus

Fan Fan,Bing Liang,Yongzhen Zhao,Yp Zhang,Qingzheng Liu,Miao Tian,Yiqing Zheng,Huizhi Xia,Yasuo Suzuki,Hualan Chen,Jihui Ping

PMID:34724348;DOI:10.1111/tbed.14363

It H9N2-subtype fan avian influenza-firus (AIV) is ien fan 'e wichtichste subtypen dy't de sûnens fan' e pluimvee-yndustry beynfloedzje. Yn dizze stúdzje waarden twa stammen fan H9N2 subtype AIV mei ferlykbere genetyske eftergrûn, mar ferskillende antygenisiteit, neamd A/chicken/Jiangsu/75/2018 (JS/75) en A/chicken/Jiangsu/76/2018 (JS/76), isolearre fan in plomfeebedriuw. Sequence-analyze liet sjen dat JS/75 en JS/76 ferskille yn trije aminosûrresiduen (127, 183 en 212) fan hemagglutinin (HA). Om de ferskillen yn biologyske eigenskippen tusken JS/75 en JS/76 te ûndersykjen, waarden seis rekombinante firussen generearre mei in omkearde genetyske oanpak mei A/Puerto Rico/8/1934 (PR8) as de haadketen. Gegevens fan testen foar kipoanfal en HI-tests lieten sjen dat r-76 / PR8 de meast útsprutsen antigene ûntsnapping eksposearre troch aminosoerenmutaasjes op posysjes 127 en 183 yn it HA-gen. Fierdere stúdzjes befêstige dat glycosylaasje op 'e 127N-side barde yn JS/76 en har mutanten. Receptorbindingsassays lieten sjen dat alle rekombinante firussen, útsein de 127N glycosylaasje-deficient mutant, maklik bûn oan humanoïde receptors. Groeikinetika en mûsoanfalassays lieten sjen dat it 127N-glycosylearre firus minder replikearre yn A549-sellen en minder patogenysk wie yn mûzen yn ferliking mei it wyldtype firus. Sa binne glycosylaasje en aminosoerenmutaasjes yn it HA-gen ferantwurdlik foar de ferskillen yn antygenisiteit en patogenisiteit fan 'e 2 H9N2-stammen.

Boarne: China Animal Health and Epidemiology Center