Veterinaire nijs: foarútgong yn Avian-grypbehearders

Nijs 01

Earste deteksje fan H4N6 Undertype fan Avian-grypfirus yn Mallard Ducks (Anas Platyrhynchos) yn Israel

Avishai Lublin, Nikki Thie, Irina Shkoda, Luba Simanov, Gila Kahila Bar, Yigal Farnoushi, Roni King, Wayne M Getz, Rauri Ck Bowie, Ran Nathan

PMID: 35687561; DOI: 10.1111 / TBed.14610

Avian grypfirus (AIV) poseart in serieuze bedriging foar wrâldwiid fan dier en minsklike sûnens. As wylde waterfûge AIV wrâldwiid trochstjoere, ûndersiikje de prevalens fan AIV yn wylde populaasjes is kritysk foar it ferstean fan pathogen oerdracht en foarsichtige útbraken yn húsdieren te begripen yn húsdieren en minsken. Yn dizze stúdzje waard H4N6 Under AIV isolearre foar de earste kear út fekale samples fan wylde griene eenden (Anas platyrhynchos) yn Israel. PhyLogenicic Results of the HA and Na Genes suggerearje dat dizze stam nau besibbe is oan Jeropeeske en Aziatyske isolaten. Sadraël leit lâns de middelste Arktyske migrante-Afrikaanske migrante-rûte, wurdt it oannommen dat de stam wierskynlik waard yntrodusearre troch migrantebûgels. Phylogenetic Analyze fan 'e ynterne genen fan' e isolate (PB1, PB2, M en NS) iepenbiere in hege graad fan phylogen) oan oare AIV-subtypes, dat in foarkommende rykekrûnen barde yn dizze isolearje. Dizze H4N6-subtype fan AIV hat in hege rekomfergoeding, kin sûne bargen ynfektearje en minsklike receptors meitsje, en kin yn 'e takomst zoonoctyske sykte feroarsaakje.

Nijs 02

Oersjoch fan Avian gryp yn 'e EU, maart-juny 2022

Jeropeeske Food Safety Authity, Jeropeesk Sintrum foar sykte foar sykte foarôfgeand en kontrôle, referinsje foar Avian-gryp

PMID: 35949938; PmcID: PMCID: PMC9356771; doi: 10.2903 / j.efsa.2022.7415

Yn 2021-2022 wie yngongich gryp (Hpai-gryp (HPAI) de meast serieuze epidemy yn Jeropa, mei 2.398-aviaanske útbraken yn 36 Jeropeeske lannen dy't resultearje yn 46 miljoen fûgels dy't wurde culled. Tusken 16 maart en 10 juni 2022, yn totaal 28 EU / EE-stammen fan 'e UK 1 182-stammen fan Firus (HPAIV) waarden út Poultry (750 gefallen (410 gefallen) en finzen) en finzen). Yn 'e perioade ûnder resinsje wiene 86% fan Poultrean-útbraken, mei Frankryk fan Frankryk fan Frankryk foar 68% fan' e algemiene pluimvee-útbraken, Hongarije foar 24% en de oare troffen lannen foar minder dan 2% elk. Dútslân hie it heechste oantal útbraken yn wylde fûgels (158 gefallen), folge troch Nederlân (98 gefallen) en it Feriene Keninkryk (48 gefallen).

De resultaten fan genetyske analyses suggerearje dat de op it stuit yn 'e ein fan HPAIV yn Jeropa fral hearre ta spektrum 2.3.4 b. Sûnt it lêste rapport, fjouwer H5N6, twa H.N2 en twa H3N8-minsklike ynfeksjes rapporteare yn Sina en ien H5N1-minsklike ynfeksje wurde rapporteare yn 'e FS. It risiko fan ynfeksje waard beoardiele as leech foar de algemiene befolking en leech oant matich foar matige foar besettings bleatstelde populaasjes yn 'e EU / EEA.

 Nijs 03

Muttings by Resinsjes 127, 183 en 212 op 'e HA Gene fan ynfloed

Antigentsjintwilligens, replikaasje en patogenyfheid fan H9N2 Avian-grypfirus

Menglu Fan,Bing liang,Yongzhen Zhao,Yaping Zhang,Qingzheng Liu,Miao Tian,Yiqing Zheng,Huizhi Xia,Yasuo Suzuki,Hualan Chen,Jihui ping

PMID: 34724348; doi: 10.1111 / tbed.14363

De H9N2 Undersoart fan Avian-grypfirus (AIV) is ien fan 'e grutte subtypen dy't de sûnens fan' e sektor beynfloedet. Yn dizze stúdzje, twa straffen fan H9N2-subtype AIV mei ferlykbere genetyske eftergrûn, mar ferskate antigenïney, mei de namme A / Chicken / Jiangsu / 76/201 (JS / 2018 (JS / 76), waarden isolearre fan in pluimvee pleats. Sequence analyse toande dat JS / 75 en JS / 76 ferskille yn trije aminozuurresten (127, 183 en 212) fan Haemagglutinin (ha). Om de ferskillen yn biologyske eigenskippen te ferkennen tusken JS / 75 en JS / 76 waarden seis rekommandevires generearre mei in omkearde genetyske oanpak mei in / Puerto Rico / 8/1934 (Pr8) as de haadketen. Gegevens fan hannenoanfal tests en Hi-tests lieten sjen dat R-76 / PR8 de meast útsprutsen eksposysje eksposearret, fanwege amino-soere mutaasjes op posysjes 127 en 183 yn 'e Gene. Fierdere stúdzjes befêstige dat glycosylaasje op 'e side 127n barde yn JS / 76 en syn mutanten. Receptor-bining-assays lieten sjen dat alle recombinante firussen, útsein de 127n glycosylaasje-tekoarteminant, maklik bûn oan Humanoïde receptors. Growth Kinetika- en mûsoanfal Assays lieten sjen dat it 127n-glycosylearre firus wurdt werhelle yn A549-sellen en minder patogenysk wie yn mûzen fergelike mei it wylde type. Sa binne glycosylaasje en aminozuur mutaasjes yn 'e ha-gen is ferantwurdelik foar de ferskillen yn antigenïtrinting en patogenyfheid fan' e 2 H9N2-stammen.

Boarne: Sina Dieren Health and Epidemiology Center